
Anne olmak kadar güzel bir duygu var mıdır? Benim için yok. Gün gelir hasta olur başını beklersin, gün gelir kızarsın, gün gelir sarılıp opersin. Ama hep ayni hisle yaparsın. Onu koruyup, kollamaktır herzaman ön planda olan. Mesela; ben yavrularıma dünyadaki cennetim derim. Kızımın bebek taklidi yanında, oğlumun tatlım değişi, dünyadaki herşeye bedeldir.
Bak ilahi ne kadar güzel diyor koy Beni de cennetine…. Benim dünyadaki cennetim onlar çocuklar. Ahiretimizi rabbim bilir elbet. Oğlumu sallarken mesela; tablet elimde muhakkak sohbet ederim. Alışkanlık oldu günlük, o hamaktan yere iner ve ben bakınmaya devam ederim. Yan koltukta kızım, hımır hımır mırıldanırken tatlı uykusuna dalar. Bense bi doner Aliye, Veliye, dörtte ondan eveliye yazarım. Birde döner Ayşe, Fatma, Nevriye’ye cene yetiştirirken, ağzımda ninni mırıtısıyla tatlı uykalarıni pekistiririm.
Anne olmak emek ister. Gün geliyor zorlanıyoruz. Bazen nefes almak bile zor geliyor. Işte ozaman kafa dağıtma zamanı diyerek, sohbete
dalıyoruz. Ne guzel de geliyor sesleri, cıvıl cıvıl hayat neşesi. En iyisi uzun lafın kısası, ne anlatmaya ömrüm yeter bu duyguyu, nede sizlere yaşatmaya gücüm taktigi ilah. Dilerim Guzel Rabbim dileyen herkesi, evlat ile sınamadan o duyguyu tattırsın.